Przeciwdziałanie przemocy w rodzinie
PRZECIWDZIAŁANIE PRZEMOCY W RODZINIE
Przemoc to intencjonalne działanie lub zaniechanie jednej osoby wobec drugiej, które wykorzystując przewagę sił narusza prawa i dobra osobiste jednostki, powodując cierpienia i szkody.
WYKAZ NUMERÓW TELEADRESOWYCH INSTYTUCJI DLA OSÓB DOTKNIĘTYCH PRZEMOCĄ W RODZINIE:
- Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” infolinia 800 120 002
- Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie w Aleksandrowie, Aleksandrów 380, 23-408 Aleksandrów, tel. 84 687 50 02.
- Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Aleksandrowie, Aleksandrów 380,
23-408 Aleksandrów, tel. 84 687 50 02. - Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Aleksandrowie, Aleksandrów 380, 23-408 Aleksandrów, tel. 84 687 50 02.
- Ośrodek Interwencji Kryzysowej ul. Wira Bartoszewskiego 10 w Biłgoraju,
23-400 Biłgoraj, tel. 84 686 41 82. - Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Biłgoraju, ul. Bohaterów Monte Cassino 38,
23-400 Biłgoraj, tel. 84 686-69-49. - Komenda Powiatowa Policji w Biłgoraju, ul. Polna 1, 23-400 Biłgoraj, tel. 47 815 22 10 lub 997.
- Prokuratura Rejonowa w Biłgoraju, ul. Kościuszki 29, 23-400 Biłgoraj, tel. 84 686-87-60.
- Sąd Rejonowy w Biłgoraju, ul. Kościuszki 29, 23-400 Biłgoraj, tel. 84 686-28-14.
- Poradnia Zdrowia Psychicznego w Biłgoraju, ul. Pojaska 5, 23-400 Biłgoraj,
tel. 697 681 433. - Biłgorajskie Stowarzyszenie Trzeźwości „Iskra” w Biłgoraju ulica Lubelska 16,
23-400 Biłgoraj, tel. 84 686-46-69. - Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Biłgoraju, ulica Kościuszki 41/43,
23-400 Biłgoraj, tel. 84 686-10-66. - Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Aleksandrowie, Aleksandrów 380,
23-408 Aleksandrów, tel. 84 687 50 04. - Telefon alarmowy 112.
- Rzecznik Praw Obywatelskich, Infolinia RPO 800 676 676.
- Numer SOS – Linia Pomocy Pokrzywdzonym, tel. + 48 222 309 900 https://www.gov.pl/web/numer-alarmowy-112/-48-222-309-900-numer-sos-linia-pomocy-pokrzywdzonym
- Telefony zaufania: https://www.lo2.dabrowa.pl/pliki/ulotki/Telefony_zaufania.pdf
Co to jest przemoc w rodzinie?
W świetle przepisu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie jako przemoc w rodzinie należy rozumieć: „jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą”.
W literaturze poruszającej problematykę przemocy występuje najczęściej podział na następujące formy przemocy:
- Przemoc fizyczna – to stosowanie przez sprawcę przymusu z użyciem przewagi fizycznej do podejmowania decyzji i działań niewygodnych i krzywdzących w odczuciu ofiary. Jest to wywieranie, przy użyciu siły wpływu na stan fizyczny, zachowanie lub proces myślowy innej osoby bez jej przyzwolenia.
- Przemoc psychiczna – to wywieranie, przy użyciu środków komunikacji interpersonalnej, wpływu na stan psychiczny, emocjonalny innej jednostki bez jej przyzwolenia. Jest to poniżanie i upokarzanie, pozbawienie ofiary osobistej mocy, izolowanie i narzucanie własnych sądów. Najbardziej typowymi środkami przemocy psychicznej są inwektywy, groźby i molestowanie psychiczne.
- Przemoc seksualna – to nadużycie i wykorzystanie seksualne, gwałt.
- Zaniedbanie fizyczne – to brak należytej opieki, w tym lekarskiej; wszelkie zaniedbania fizyczne ofiary.
- Zaniedbanie psychiczne – to różnego rodzaju odrzucenia, obojętność, nieokazywanie pozytywnych uczuć, lekceważenie psychicznych potrzeb ofiary.
- Nadopiekuńczość – to działania sprawcy dążące do ograniczenia właściwego rozwoju ofiary poprzez formy nadopiekuńczości doprowadzające do okaleczenia fizycznego i psychicznego.
- Przemoc finansowa (ekonomiczna)– np. utrzymywanie osoby zależnej w całkowitej zależności finansowej, zakazywanie pracy zawodowej, nie dawanie wystarczającej ilości środków finansowych na prowadzenie gospodarstwa domowego.
- Osaczenie – np. ciągłe chodzenie za kimś, dzwonienie do niego w celu zastraszania.
- Przemoc w wymiarze społecznym– zakazywanie osobie kontaktów z rodziną, przyjaciółmi, zabranianie wychodzenia z domu, upokarzanie jej w miejscach publicznych.
Poszczególne formy wzajemnie się przenikają. Czasami jedno zachowanie trudno zakwalifikować tylko do jednej kategorii.
Charakterystyczne cechy przemocy domowej to:
- intencjonalność – jest zamierzonym działaniem agresora mającym na celu podporządkowanie i kontrolowanie ofiary;
- nierówność sił – jedna strona ma przewagę nad drugą, ofiara jest słabsza od agresora;
- naruszenie prawa i dobra osobistego – sprawca używając siły narusza podstawowe prawo ofiary do nietykalności fizycznej, szacunku, godności itp.;
- cierpienie i ból – agresor narusza zdrowie, a często nawet życie ofiary, która doświadczona bólem i cierpieniem ma mniejszą szansę do samoobrony.
Cykle/fazy przemocy w rodzinie
Badania wykazały, że osoby doznające przemocy, przechodzą przez trzy fazy powtarzającego się cyklu przemocy.
- Faza narastania napięcia
W fazie pierwszej narasta napięcie i agresywność sprawcy – każdy drobiazg wywołuje jego irytację, prowokuje kłótnie i staje się coraz bardziej niebezpieczny. Osoba doznająca przemocy stara się opanować sytuację i oddalić zagrożenie. Czasem zaś nie mogąc wytrzymać „oczekiwania” sama prowokuje spięcie, aby wreszcie „mieć to za sobą”. Często pojawiają się u niej różne dolegliwości fizyczne (np. bóle żołądka i głowy, bezsenność i utrata apetytu) i psychiczne (np. wpada w apatię lub ogarnia ją silny niepokój).
- Faza gwałtownej przemocy
W fazie gwałtownej przemocy dochodzi do ataku agresji i rozładowania złości.
- Faza miodowego miesiąca
W tej fazie wszystko się zmienia. Osoba stosująca przemoc nagle staje się inną osobą. Stara się znaleźć jakieś wytłumaczenie i usprawiedliwienie. Przeżywa poczucie winy, okazuje skruchę, przeprasza i obiecuje, że to się już nie powtórzy. Zaczyna okazywać ciepło i miłość. Osoba doznająca przemocy zaczyna wierzyć, że partner się zmienił i że przemoc była jedynie wyjątkowym incydentem, który już nigdy się nie powtórzy.
Fazy występują kolejno po sobie, jednakże w każdym kolejnym cyklu przemoc staje się bardziej gwałtowna i trwa dłużej natomiast faza miodowego miesiąca skraca się.
PAMIĘTAJ! nikt nie ma prawa naruszać Twojej nietykalności cielesnej, nękać Cię (stalking jest karalny), pozbawić bezprawnie wolności, krzywdzić Cię psychicznie i fizycznie.